முதல் பாகம் படிக்காதவங்க படிச்சுட்டு வந்திடுங்க.
அழகான வக்கீலம்மாவும், நானும் கோர்ட் ரூமுக்கு வெளியில் இருந்த பென்ச்சில் போய் அமர்ந்தோம்.
"
இதப் பாரு 'சர்வேசா', நான் இந்த அபார்ட்மெண்ட்டுக்கு பதினஞ்சு வருஷமா வேல செய்யறேன். நீ என்னதான் ஞாய அநியாயம் பேசினாலும், உன் சைடுல பெரிசா சொல்லிக்கர மாதிரி புரூஃப் ஒண்ணும் இல்ல. பேசாத, நான் உனக்கு $100 திருப்பித் தரேன், நீ தர வேண்டிய $500ம் தரவேணாம், அப்படியே ரெண்டு போரும் போயி பொழப்பப் பாக்கலாம்" அப்படின்னாங்க வக்கீலம்மா.
$1500க்கு, பதிலா, திடுதிப்புனு $900ல வந்து நிக்கறாங்க, என் சைடுல தான் கேஸு ஸ்ட்ராங்கா இருக்குன்னு எனக்குப் புரிஞ்சுது.
அதுவும், இவ்ளோ நேரம் செலவு செஞ்சாச்சு. இவ்ளோ தூரம் வந்துட்டு, நீதிபதி முன்னாடி நின்னு, 'வாதிடலன்னா' அப்பரம், இந்த நிகழ்வே சப்புன்னு முடிஞ்சுடும்.
ஜட்ஜு எனக்கு எதிரா தீர்ப்ப சொன்னாலும், இந்த எக்ஸ்பீரியன்ஸ் திரும்பக் கிடைக்காதுன்னு பட்சி சொல்லிச்சு.
"Your honour. I am Surveysan and I represent myself"ன்னெல்லாம் கார்ல வரும்போது, சிவாஜியை மனசுல நெனச்சுக்கிட்டு சொல்லிப்பாத்த டைலாக்கெல்லாம் வீணாய்ப் போயிடுமேன்னு கவலை ஆயிடுச்சு.
வக்கீலம்மாகிட்ட, $100 எல்லாம் சரிப்படாது, $500 திரும்பக் கொடுக்கரதா இருந்தா, சமாதானம் பத்தி பேசலாம், இல்லன்னா, 'meet me in the court room'ன்னு அடிச்சு சொல்லிட்டேன்.
அவங்க கிட்ட, மொத்த செலவுக்கும், ரசீது இருப்பதாவும், அபார்ட்மெண்ட்டின் புகைப்படங்கள் எல்லாம் ஒரு சி.டியில் கொண்டு வந்திருப்பதையும் காட்டி, சிரித்துக் கொண்டே 'மிரட்டிப்' பார்த்தார். "I might pull my dirty tricks on you"ன்னு வில்லத்தனமா ஒரு டைலாக் வேர. உள்ளூர கொஞ்சம் டென்ஷனாயிடுச்சு, பேசாம $100 வாங்கி எஸ்கேப் ஆயிருக்கலாமோன்னு.
எப்படியும் நான் படியாததால், திரும்ப கோர்ட் ரூமுக்கு உள் போனோம். bailiff 'சர்வேசன் pls approach the desk'னு சொன்னாரு. நானும் வக்கீலம்மாவும், எங்களுக்குண்டான இடத்தில் ஜட்ஜுக்கு முன்னாடி போய் நின்னோம்.
சினிமால காட்டர மாதிரி பெரிய கோர்ட் ரூம். ஜட்ஜு உயரத்தில் ஒக்காந்திட்டி இருந்தாங்க. கொஞ்ச வயசான பெண்மணி. ஜட்ஜுக்கு ரெண்டு படிக்கட்டுக்குக் கீழ, கோர்ட் bailiff. வலது ஓரத்தில் ஒரு போலீஸ் காரர். நூறு நாற்காலிகளில், ஒரு இருபது பேர் வேடிக்கை பாக்க ஒக்காந்துட்டு இருந்தாங்க. இவங்கள் எல்லாரும், அவங்கவங்க கேஸுக்காக வந்தவங்க. Juryஸ்க்கான இருக்கைகள் காலியா இருந்தது. பெரிய வழக்குகளுக்குத்தான jurors எல்லாம் இருப்பாங்க.
நான், அபார்ட்மெண்ட்டு ஆசாமிகளுக்கு அனுப்பிய நாலைந்து கடிதமும், அதற்கான பதில் கடிதங்களும், லீஸ் பேப்பரும், எந்தெந்த விஷயங்கள் முன்னரே 'உடைந்திருந்தது' என்பதற்கான செக்-லிஸ்டும் சேர்த்து, கொத்தாக ஒரு காப்பியை ஜட்ஜுக்குக் கொடுத்தேன்.
ஜட்ஜு, மூக்குக் கண்னாடியை நன்றாகப் பொறுத்தி விட்டு, என்னைய உத்துப் பாத்து, "உன் தரப்பு வாதத்தை சொல்லுப்பா"ன்னாங்க. அவங்க நேருக்கு நேர் பாத்ததுல, நான் மனசுல நெனச்சிருந்த, சிவாஜி டயலாக்கெல்லாம், காத்துல கரஞ்சு போச்சு. கபாளமே காலி ஆன மாதிரி ஆயிடுச்சு. எவ்வளவோ பாத்துட்டோம், இத சமாலிச்சிட மாட்டோமான்னு, டக்குனு சுதாரிச்சு, என் தரப்பு விஷயங்களை எடுத்துச் சொன்னேன்.
குறிப்பா, $1000 டெப்பாஸிட், $1500 இவனுங்க கேக்கராங்க. இவங்க செலவு செஞ்ச பல விஷயங்கள் ஏற்கனவே உடைந்திருந்த விஷயங்கள். ஸோ, எனக்கு $500 திரும்ப வேணும்னு சொன்னேன்.
வக்கீலம்மா முறை வந்ததும், அவங்க தரப்புக்கு, $1500 நியாயமான செலவுதான். அபார்ட்மெண்ட் ரொம்ப மோசமாயிருந்தது. கார்ப்பெட்ல பல இடங்களில் கறை இருந்துச்சு. ஜன்னல் ஓரங்களில் அழுக்கு இருந்தது, பாத்ரூம் டப் அழுக்கா இருந்தது, ரூமில் 'indian curry' ஸ்மெல் இருந்துச்சு (dirty trick?), அது இருந்துச்சு, இது இருந்துச்சுன்னு அளந்தாங்க.
'indian curry' ஸ்மெல் எங்க இருந்துச்சுன்னு நான் கேட்டதுக்கு, ஜன்னல் திரைச் சீலையில் இருந்துச்சுன்னாங்க. திரைச்சீலை, plastic blinds அதுல எப்படி வாசனை இருக்கும்னு கேக்க, ஜட்ஜோட சேந்து அவங்களும் சிரிச்சு மழுப்பினாங்க.
அப்பாலிக்கா, வக்கீலம்மா கொண்டு வந்திருந்த சி.டி படங்களைப் பாத்தோம்.
ஜட்ஜும் கீழ இறங்கி வந்து, எங்க கூட நின்னுக்கிட்டாங்க.
ஏழெட்டு படங்களில், முக்கால் வாசி, கார்ப்பெட் அழுக்கு படங்கள்.
ஜட்ஜு, என்னைப் பாத்து, இதப் பத்தி என்ன சொல்றன்னாங்க.
நானும், இது ஏற்கனவே இருந்ததுன்னு என் லீஸ் செக்-லிஸ்ட்ல குறிச்சிருக்கேன்னேன்.
ஜன்னல் ஓர அழுக்குப் படம் வந்துச்சு. பட்டையா, fungus கொஞ்சம் இருந்துச்சு. அதப் பத்திக் கேட்ட்துக்கு, ஆமா, அது மழைத் தண்ணி கசிவால் வந்த பாசி, எவ்ளோ தொடச்சும் போகலன்னேன்.
இப்படியே எல்லா புகைப்படத்துக்கும் விளக்கம் வாங்கிக்கிட்டாங்க. பாத்ரூம் டப் கொஞ்சம் ஓவரா அழுக்கா இருந்தது (dirty trick?). என் டப் மாதிரி இல்லை அது. ஆனாலும், அதைச் சொல்லலை ஜட்ஜுகிட்ட. நான், ஒரு ஃப்ரொஃபனல் க்ளீனரை வச்செல்லாம் க்ளீன் பண்ணலை, நான் காலி செய்ததும், என்னால் இயன்றவரை க்ளீன் பண்ணிட்டேன்னேன்.
வேற ஏதாவது சொல்ல ஆசப்படறியான்னதுக்கு, ஏற்கனவே உடைந்து/அழுக்காய் போன விஷயங்கள், கார்பெட்டும், திரைச்சீலைகளும், அதுக்கு என்னால் பணம் தர முடியாது. அபார்ட்மெண்ட்டை ப்ரொஃபெஷனல் க்ளீனிங் செய்யவும், அந்த ஜன்னல் பாசியை பெயிண்ட் அடிக்கவும் ஆன செலவெல்லாம் நான் கொடுக்கத் தயார்னேன். அந்த அடிப்படையில் தான் $500 திரும்ப வேணும்னேன்.
வக்கீலம்மா கிட்ட சில கேள்விகள் கேட்டாங்க. கார்ப்பெட் எவ்ளோ வருஷமாச்சு மாத்தி? பெயிண்ட்டிங் உங்க கடமையாச்சே, அதுக்கு ஏன் வாடகை இருப்பவர்களிடம் காசு வாங்கறீங்க? கார்பெட்டில் ஏற்கனவே கறை இருந்ததால், இவங்க கிட்ட ஏன் எக்ஸ்ட்ரா வாங்கினீங்க? திரைச்சீலை ஏற்கனவே உடைந்திருந்திச்சின்னா இவங்க கிட்ட ஏன் எக்ஸ்ட்ரா வாங்கினீங்க? இப்படி, ஞாயமான கேள்விகள். வக்கீலம்மா, பாதி கேள்விக்கு சிரிச்சிக்கிட்டே மழுப்பினாங்க.
"$500 திரும்பக் கேக்கறியே, க்ளீனிங்குக்கு வெறும் $500தான் ஆகும்னு எப்படி கணக்குப் போட்ட"ன்னு என்ன பாத்து கேட்டாங்க. எனக்கு சட்டுன்னு என்ன சொல்லணும்னு தெரியல. இந்த ஊர்ல சில பல வருஷமா இருக்கேன். ஒரு வீட்டை ப்ரொஃபெஷனலா சுத்தம் செய்யணும்னா, அவ்ளோ தான் ஆகும்னேன். ஜட்ஜம்மா முகத்தைப் பாத்ததில், அந்த பதில் ஏற்புடையான பதில் மாதிரி தெரியல.
அப்பரம் ஜட்ஜம்மா பேச ஆரம்பிச்சாங்க.
"கார்பெட் மாத்தினது, திரைச்சீலை மாத்தினது, ஜன்னலுக்கு பெயிண்ட் அடிச்சது, இந்த செலவுக்கெல்லாம் கண்டிப்பா 'சர்வேசன்' பொறுப்பாக முடியாது.
அதே சமயத்தில், பல மாதங்கள் தங்கிய வீட்டை காலி செய்யும்போது, ப்ரொஃபெஷனல் க்ளீனிங் செய்வது, தார்மீகக் கடமை. அதை சர்வேசன் செய்யாததால், அதற்கான செலவை அபார்ட்மெண்ட்டுக்கு கொடுத்துதான் ஆகணும். அபார்ட்மெண்ட் தரப்பில், அதற்கான ரசீது இருப்பதால், அந்தத் தொகையை வைத்துத் தான் கணக்கு போட முடியும்.
ஸோ, க்ளீனிங் செலவு, சுவர்களுக்கான பெயிண்டிங், கிட்சன், பாத்ரூம் பராமரிப்பு இதையெல்லாம், கூட்டி கழிச்சு பாத்தா, $1000 செலவாயிருக்கும்னே தோணுது.
அபார்ட்மெண்ட் காரங்க $1500 ஆகியிருக்குன்னு சொல்றாங்க. அது தப்பு.
செக்யூரிட்டி டெப்பாஸிட், $1000 என்பதால், அபார்ட்மெண்ட் சர்வேசனுக்கு, அவர் கேட்பதைப் போல் $500 திருப்பித் தரவேண்டாம்.
அதே போல், அபார்ட்மெண்ட், சர்வேசனிடம் அதிகப் படியாய் கேட்கும் $500ஐ சர்வேசன் கொடுக்க வேண்டாம்."இதக் கேட்டதும், அடடா, வக்கீலம்மா தந்த $100 வாங்கிக்கிட்டு சைலண்டா எஸ்கேப் ஆகியிருக்கலாமோன்னு, லேசா தோணிச்சு. ஆனா, அடுத்த கணமே, பரவால்ல, நியாயம்னு பட்டதை, சட்ட ரீதியா எடுத்து சொல்லி, ஓரளவுக்காவது வெற்றி கெடச்சதேன்னு ஒரு சந்தோஷம் படரவும் செஞ்சது.
ஆனா,....
ஜட்ஜு, அவங்க ஜட்ஜ்மெண்ட்டை சொல்லி, மர சுத்தியை மேசையில் அடிச்ச உடன். "Your Honor. I did not file a counter claim for the $500 that the plaintiff owes us"ன்னு வக்கீலம்மா சொன்னாங்க.
இது என்னடா புதுக்கதைன்னு புருவத்தை உயர்த்தினேன். அவங்க என்னா சொல்றாங்கன்னா, இந்த கேஸு போட்டிருப்பது, சர்வேசன். எதுக்கு போட்டிருக்கேன்னா, அபார்ட்மெண்ட்டிடம், $500 திரும்பப் பெறுவதற்காக போட்டிருக்கேன்.
அதுக்கான தீர்ப்பு என்னான்னா, "அபார்ட்மெண்ட் $500ஐ சர்வேசனுக்குத் திரும்பத் தரவேண்டாம்" என்பது.
இதின் இரண்டாம் பாகம் என்னான்னா, நான் அபார்ட்மெண்ட்டுக்கு தரவேண்டிய அதிகப்படியான $500 (அபார்ட்மெண்ட் செயததாய் சொல்லும் செலவு $1500, டெபாஸிட் தொகை $1000).
"நான் அபார்ட்மெண்ட்டுக்கு அதிகப்படியா எந்தத் தொகையும் தரவேண்டாம்னு" ஜட்ஜு தீர்ப்பு சொல்லணும்னா, அபார்ட்மெண்ட்டு மக்கள், என் மீது, வழக்கு தொடரணுமாம். அதுதான், வக்கீலம்மா சொல்லும், "counter claim".
அதைக் கேட்டதும், "oh. you have plans to work for us?"ன்னு வக்கீலம்மாவை பாத்து நமுட்டு சிரிப்பு சிரிச்சிக்கிட்டே கேட்டுட்டு (அதாவது, வக்கீலம்மா பெரிய புத்திசாலியாமாம் :( ), bailiff கிட்ட, ரெண்டாவது சொன்ன ஜட்ஜுமெண்ட்டு தப்பு, மொதல் சொன்னது மட்டும், கோப்புல சேத்துடு, அம்புடுதான்னு சொல்லிட்டாங்க.
எனக்கிதெல்லாம், ரூமுக்குள்ள இருக்கும்போது புரியல. வெளீல நானும் வக்கீலம்மாவும் நடந்து வந்தப்பரம், "ஒழுங்கா நான் கொடுத்த $100ஐ வாங்கிக்கிட்டு போயிருக்கலாம். இப்பப் பாரு, நீ, இன்னும் $500 தரணும் எனக்கு"ன்னாங்க.
இது என்ன கொடுமையா இருக்கு? Counter Claim இல்லாததால், அபார்ட்மெண்ட்ட், அந்த $500ஐ கேட்டுக்கிட்டு என் பின்னாடி வரலாம்னா, அது இந்த small claim சட்டத்தில் உள்ள பெரிய ஓட்டையாச்சேன்னே.
"I told you I have been doing this for 15 years. I will send the invoice for $500. Pay it." blah blah blahன்னாங்க.
ஸோ, அந்த $500ஐ நான் கட்டாம இருக்கணும்னா, அபார்ட்மெண்ட் என் மேல் கேஸு போட்டு, திரும்ப ஜட்ஜு முன்னாடி நின்னு, திரும்ப கணக்கெல்லாம் சொன்னா, இந்த இரண்டாம் பாகத்துக்கு, அப்பதான் தீர்ப்பு சொல்லுவாங்களாம்.
counter claim போட்டா என்னாகும்னு, வக்கீலம்மாவுக்கு ஏற்கனவே தெரிஞ்சிருக்கு. அதனாலதான் உஷாரா அதை ஃப்பைல் பண்ணலை அவங்க. ஸோ, எனக்குத் தெரிஞ்சு, $500 வாங்க, அவங்க கோர்ட்டுக்கு போகமாட்டாங்க. Collections agency மாதிரி யார்கிட்டையாவது போவாங்க.
"You send me the invoice, but I have no intentions to pay. I will see you later when you file the counter claim"ன்னு சொல்லிட்டு, தலைவர் ஸ்டைல்ல, திரும்பிப் பாக்காம நடந்து போயிக்கிட்டே இருந்தேன்.
கோர்ட் வளாகத்தில் கூடியிருந்த மொத்த பொதுமக்களும், நான் ஸ்டைலாக ஸ்லோ மோஷனில் நடந்து செல்வதை பார்த்து, கைதட்டி ஆர்பரித்து, சர்வேசா சர்வேசான்னு பாட்ஷா ஸ்டைலில் அலரியதெல்லாம், என் கற்பனையோன்னு ஒரு டவுட்டு வருது. நேர்ல பாத்தவங்க யாராச்சும் இருக்கீங்களா? ;)