பெண்களை நம்பவே நம்பாதே

இப்படி தலைப்பை வெக்க வெச்சுட்டாங்களேன்னு நெனச்சா எனக்கே வேதனையாதான் இருக்கு. வேறென்ன பண்றது, அடிமேல அடி விழுந்தா, அம்மிக்கல்லு கூட நகரத்தானே செய்யும்?

பொதுவாவே நானொரு சாப்பாட்டுப் பிரியன். வகை தொகையா சாப்பிடரதை ரொம்பவே ரசனையோடு எதிர்பார்த்து தினம் தினம் கையாள்பவன்.
ஒவ்வொரு வேளை உணவையும், பாத்தி கட்டி ஒரு வெட்டு வெட்டுவதை ப்ளான் பண்ணி எல்லா வேளையிலும் கடமையாக செய்து வருபவன்.
ஒரு வகையில், நான் இப்படி ப்ளான் பண்ணி, உணவு ஐட்டங்களை வெட்டி நொறுக்குவதில், எங்க நைனாவுக்கும் மம்மிக்கும் பெரும் பங்கு உண்டு.
பின்ன என்னா? என்னமோ வாழரதே வகை தொகையா சாப்பிடரதுக்குத் தான் என்பது போல் எங்க வீட்ல தினசரி பொழுது கழியும்.
காத்தால, 'கௌசல்யா' கேட்டுக்கிட்டே மெதுவா எழும்போதே, காஃபி மணமும், இட்லி/தோசை/பூரி/பொங்கல்/கிச்சடி/etc.. இதுல ஏதாவது ஒண்ணின் வாசம் மூக்கை துளைக்கும்.
நானும், நைனாவும், சக குடும்பமும், இதை மூக்குப் பிடிக்க மொக்கும் போதே, "லன்ச்சுக்கு என்ன பண்ணனும்?"னு பேச்சு எழும். ஆளாளுக்கு ஒரு டிஷ் கேட்க, மம்மி கூட்டி கழிச்சு, மதியானத்துக்கான மெனுவை ரெடி பண்ணுவாங்க.

வீக்-எண்டானா, லன்ச்சும், சக குடும்பம் சகிதமா, வாழையிலை போட்டுக்கிட்டு அடிச்சு தூள் கெளப்புவோம். சிக்கனோ/மீனோ மெனுவில் இல்லாத நாட்கள் மிகக் குறைவு.
சிக்கன் தம் பிரியாணி மாதத்தில் ஒரு தடவையாவது இடம் பெறும். அந்த நாள், ஒரு குட்டித் திருவிழா மாதிரி இருக்கும். என்னமோ, வீட்டுக்கு மன்மோகன் சிங் வர மாதிரி ஒரு பதட்டம் இருக்கும் எல்லார் கிட்டையும். ஆளாளுக்கு, ஒரு வேலையை மும்முரமா செஞ்சுக்கிட்டு, பிரியாணியை உருவாக்கி முடிப்போம். (இதைப் பத்தி தனிப் பதிவு அப்பாலிக்கா போட்டே ஆகணும்னு என் உள்மனசு சொல்லுது. வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்த நிகழ்வுகளைப் பதிவது, எமது வரலாற்று அவசியம் என்பதை நினைவில் கொள்க.)

இப்படி, வூடு கட்டி, வாழையிலையில், சிக்கனையும் மீனையும் தொம்சம் பண்ணும்போதே, "ராத்திரிக்கு சப்பாத்தி வித் சிக்கன் நல்லாருக்கும்ல?"ன்னு சக குடும்பத்தில் ஒரு சகா பேச்சைத் தொடங்கும். உடனே, அதை முன்மொழிந்து, வழிமொழிந்து, தீர்மானம் நிறைவேற்றப்படும். மம்மியும், சிரத்தையா, ராத்திரிக்கு ரெடி பண்ணிடுவாங்க.

டின்னரை வெட்டோ வெட்டென்று வெட்டித் தள்ளும்போதே, (ofcourse,) "காத்தால நாஸ்தாக்கு இன்னா?"ன்னு கேட்டு வைப்போம். "இடியாப்பம், இட்லி, தோசை, ஆப்பம், கிச்சடி, ..." இப்படி ஆளாளுக்கு முன் மொழிஞ்சு வைப்பாங்க. வேர யாராவது வழி மொழிஞ்சு, தீர்மானம் நிறைவேத்தி, மீண்டும் 'கௌசல்யா', காஃபின்னு வாழ்க்கை ஓடிக்கிட்டு இருந்துச்சு.

இப்பேர்பட்ட ட்ரெயினிங்கில் வளர்ந்த எமக்கு, ஏழு கடலும், ஏழு மலையும் தாண்டி, அசலூறில் தங்கி, ப்ரெட்டும், ஃபாஸ்ட் ஃபுட்டும், ரூம் மேட்டுகளின் சமையலும், பெரிய இழப்பென நான் சொல்லித்தான் உங்களுக்குத் தெரியணுமா?

எப்படியோ, ஒண்ணு வரணும்னா, இன்னொண்ணை இழந்துதானே ஆகவேண்டியிருக்கு?

திரும்பவும், கௌசல்யா, காஃபி, இட்லி/கெட்டிச் சட்னி, வெங்காயச் சாம்பார், பெப்பர் சிக்கன், பிரியாணி, சப்பாத்தி, சால்னான்னு, இட்டு கட்டி அடிக்கும் நாள் என்னிக்கு வரும்னு ரொம்பவே ஏங்கத் தொடங்கிய வேளையில், ஒரு சுபயோக சுபதினத்தில், தங்கமணியின் வருகை.
மம்மி சமையல் ருசியா? தங்கமணி சமையல் ருசியா? என்ற பட்டிமன்றம் வைத்தால், யார் ஜெயிப்பாங்கன்னு, உங்களுக்கே தெரியும். 20 வருஷம், வசியம் செய்த, ரெசிப்பீஸை, நம் மூளையிலிருந்து சலவை செய்து எடுப்பது, அம்புட்டு ஈசி கிடையாது. ஸோ, i rest my case.

விஷயத்துக்கு வரேன்.
'கௌசல்யா' - லூஸ்ல விடலாம். நம்ம ஊரு மாதிரி, காலங்காத்தால எழுந்து, வாசல் தெளிச்சு கோலம் போடும் வசதிகள், இல்லை. ஸோ, கௌசல்யா சுப்ரஜா பாட்டு போடுவதெலாம் ரொம்ப எதிர்பாக்கப் படாது. லூஸ்ல விட்டுடுவோம்.
காஃபி? - இது கூட ஓகே. ப்ரூ காஃபியும், microwave பாலும், ருசியில்லாமல் இல்லை.
இட்லி/சட்னி? - ஹ்ம். இதெல்லாம் பேராசை. யாராவது வீட்டுக்கு விருந்தாளிகள் வந்தா, எதிர்பார்க்கலாம். மத்த நாட்களில், ப்ரெட்டும், கிஸான் ஜாமும் இருக்கவே இருக்கு. வயசாவுது, காத்தால ஹெல்த்தியா சாப்பிடரது நல்லதுதான். அதனால, இதையும் கூட லூஸ்ல விட்ருவோம்.
வெங்காய சாம்பார்/பெப்பர் சிக்கன்/பிரியாணி? - ஹ்ம். தினசரி கிட்டும் நாட்கள் போய், மாசத்துக்கு மூணு நாலு தபா கெடைக்குது. கெடைக்கரதை கொரை சொன்னா, அதுலையும் ஆப்பு விழும். ஸோ, ஸைலண்ட்டா நிறுத்திக்கிறேன். மம்மி கிட்ட ரெசிப்பி கேட்டு செய்யலாமேன்னு ஐடியா குடுத்தா, கொமட்ல குத்து விழுது. ஹ்ம்.

எல்லாத்தையும் பொறுத்துக்கலாம் மக்கள்ஸ். ஆனா, சமீபத்தில் ஒண்ணு நடந்தது, அதை மட்டும் என்னால தாங்கிக்க முடியலை. அதான், பொலம்பித் தள்ள வந்துட்டேன். அவ்வ்வ்வ்.

அத்தி பூத்தது போல் என்றாவது கிட்டும் இட்லி/கெட்டிச் சட்னி, சமீபத்தில் கிட்டும் பெரும்பாக்கியம் பெற்றேன். விசிட்டர் ஒருத்தருக்காக, மாவு அரைச்சு, மீதி வந்ததால், சில பல நாட்களுக்கு இட்லி தின்னும் பாக்கியம் கிட்டியிருந்தது.

இந்த கெட்டி சட்னி செய்ரது எவ்ளோ சிம்பிளான மேட்டர் மக்கள்ஸ்? தேங்காயையும், மொளகாவையும், உப்பையும் போட்டு அரச்சு, எண்ணையில் கடுகையும் கறிவேப்பிலையையும் தாளிச்சு கொட்டணும்? அம்புடுதேன்.
இதுலையும் ப்ராப்ளம்.
மொத நாள், இட்லியும், சட்னியும் வந்தது.
சட்னியில் கடுகும், கறிவேப்பிலையும் மிஸ்ஸிங்க்.
"இன்னாம்மா இது? தாளிச்சு கொட்னாதானே ஒரு டேஸ்ட்டு வரும்"னேன். ஒரு ஹிட்லர் லுக்கு பதிலா கெடச்சுது. "நாளைலேருந்து, கொஞ்சம் கறிவேப்பிலை தாளிச்சு கொட்டிடு, ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்"னேன். "ஹ்ம்"னு பதில் கிடைச்சுது.
மறு நாள்.
இட்லியும், சட்னியும் வந்தது.
ஆவி பறக்கும் இட்லி. சட்னியில் கறிவேப்பிலை.
உள்ளூர எனக்கு குதூகலம். ஆஹா, நாம சொல்றதைம் மதிச்சு, அடுத்த நாளே இப்படி பறிமாரி திக்குமுக்காட வைக்கராங்களே தங்க்ஸ்னு.

இட்லியை மெதுவா வலிக்காம பிச்சு, கெட்டிச் சட்னியில் அழுத்தி ஒரு முக்கு முக்கி, மெதுவா வாய்ல போட்டேன். கண்ணை மூடிக்கிட்டு, அந்த சுவையை ரசிக்க ஆரம்பிச்சேன்.
சில பிரஹஸ்பதிகள், கறிவேப்பிலையை ஓரம் கட்டி வச்சுடுவாங்க. எனக்கு கறிவேப்பிலை டேஸ்ட் பிடிக்கும். கறிவேப்பிலை சாப்டா முடி கொட்டாதுன்னு எங்க பாட்டி சொல்வது, அசரீரீ மாதிரி கேக்கும் எனக்கு. அதனால, கறிவேப்பிலையை விட்டு வைப்பதில்லை.

வாயில் இருந்த இட்டிலித் துண்டையும், சட்டினியையும், ரசித்து ருசிக்கும்போது, கறிவேப்பிலை லேசாய் கசந்தது போலிருந்தது. இன்னாடா இப்படி இருக்காதேன்னு புத்தி சொல்லிச்சு.

அடுத்த துண்டை உடைச்சு, சட்டினியில் முக்கி, அதில் வரும் கறிவேப்பிலையை உற்றுப் பார்த்தேன். அதிர்ந்து போனேன்.
"ஓ மை லார்ட், ஏன்ஸர் மை ப்ரேயர்"னு சிவாஜி டயலாக் தான் மனசில் ஃபிளாஷ் பாக் ஆனது.
கறிவேப்பிலை, பச்சையாக இருந்தது.
தங்க்ஸை கூப்பிட்டு, "கறிவேப்பிலை, சரியா ஃப்ரை ஆகல போலருக்கே"ன்னு பயந்து கிட்டே சொன்னேன்.

குடுத்ததை சாப்பிட்டுக் கெளம்பாம, ஷெர்லாக் ஹோம்ஸ் கணக்கா, ஆராய்ச்சியா பண்றன்னு ஒரு லுக்கு விட்டாங்க.
"ஆமாமாம், ஃப்ரை எல்லாம் பண்ணலை, சும்மா பிச்சுத் தான் போட்டேன்"னு சொல்லிட்டு, விஜய்ஷாந்தி கணக்கா விஷுக் விஷுக்னு நடந்து எஸ்கேப்பிட்டா தங்க்ஸ்.

அவ்வ்வ்வ்வ்வ். ஒரு கெட்டிச் சட்டினியில், தாளிச்சு கொட்டச் சொன்னா, எனக்கு இப்படி அல்வாவைக் கிண்டிக் கொடுக்கறாங்க சார்.
நான் இன்னா ஆடா, மாடா, எலை தழையை பச்சையா இப்படித் தின்ன?

பெண்களை நம்பலாமா சாரே? ஹ்ம்!

பி.கு: இப்படி பல எப்பிஸோட்ஸ் லைனா வர வாய்ப்பிருக்கு. வாய்ப்பை உருவாக்கிக் கொடுத்த தங்க்ஸுக்கு என்றென்றும் கடமைப் பட்டிருந்தாலும், இந்த மாதிரி வாய்ப்பு குறைந்து கொண்டே வரவேண்டும் என்று எம்பிரானை வேண்டிக் கொள்ளாத நாளில்லை.
பெப்பரையும், தேங்காயையும் அரைச்சு ஊத்தி ஒரு பெப்பர் சிக்கன் பண்ணுவாங்க சார் எங்க மம்மி. ஹ்ம். இன்னும் கொஞ்ச மாசம் இருக்கு, அடுத்த வெக்கேஷனுக்கு. அவ்வ்வ்வ்.

disclaimer: தங்க்ஸ் படிப்பதில்லை என்ற ஒரே மன தைரியத்தில் இந்தப் பதிவு இயற்றப்பட்டுள்ளது ;)