உயிருக்கு ஊசலாடும் கப்பீஸ்

புது வருஷத்துல புதுசா எதையாவது செய்யலாம்னு வந்த விபரீதத் தோன்றலில், அருகில் இருந்த கடையில் ஒரு குட்டி கண்ணாடிக் குடுவையை வாங்கினேன். குடுவையில் கலர் கலர் மீன்கள் வச்சு வளத்துக்ப் பாக்கலாம்னு ஐடியா.
நாய் ரொம்பப் பிடிக்கும் எனக்கு. ஆனா, அதெல்லாம் வளக்கணும்னா பெரும்பாடு இங்கே. அதனால சுலப வழி யோசிச்சு மீனுக்கு மாறினேன்.

பக்கத்தில் இருக்கும் Pet-Coவில் குட்டி வகை மீன்களை வாங்க அடுத்த நடை. கோல்டு ஃபிஷ் வாங்கலாம்னா, அது ரொம்பப் பெருசா வளரும், நம்ம குடுவை தாங்காதுன்னு கடைக்காரர் சொன்னார். கப்பி (guppy) என்ற குட்டியூண்டு மீன்கள் இருக்கும் டாங்க்கை காட்டினார். அழகழகான கப்பீஸ், சிகப்பு, மஞ்சள், கறுப்பு, சாம்பல்னு பல களரில் அழகாய் சுண்டுவிரல் அளவில் துறு துறு என இருன்தன.

என் குடுவையில், மூணு மீன் வளக்கலாம்னு கடைக்காரர் சொன்னதால், சிகப்புக் களரில் ஒரு ஆணையும், இரண்டு பெண் மீன்களையும் புடிச்சு அதுக்கு வேண்டிய சாப்பாடு, தண்ணி சுத்திகரிக்கும் கெமிக்கல், குடுவையில் போட சில கலர் கற்கள், குட்டிச் செடி ஒண்ணு, எல்லாத்தையும் வாங்கி பில்லப் போட்டு வீட்டுக்கு வந்தாச்சு.

கலர் கற்களை கழுவி, குடுவையில் போட்டு, குழாயில் தண்ணியப் புடிச்சு, சுத்தீகரிக்கும் சொட்டு மருந்தை விட்டு, செடியை நட்டு ஒரு மணி நேரம் கழிச்சு, மீனிருக்கும் ப்ளாஸ்ட்டிக் பையை அப்படியே தொட்டியில் எடுத்து வைத்தேன். கொஞ்ச நேரம் இப்படி வச்சப்பரம், தொட்டித்தண்ணி ரூம் டெம்ப்ரேச்சருக்கு வந்தப்பரம்தான் மீனை ப்ளாஸ்ட்டிக் பையில் இருந்து எடுத்து விடணும்னு கடைக்காரர் சொன்னதை இம்மியளவும் பிசகாமல் செஞ்சு முடிச்சேன்.

புதுத்தொட்டியில் அறிவுரைப்படி தினசரி இருமுறை தத்துனூண்டு சாப்பாடும் போட்டேன்.
ஒரு நாள் நல்லாத்தான் போச்சு. ரெண்டாவது நாள், பெண் கப்பியில் ஒரு கப்பி நீந்தாம செடியின் இலை மேல் ஒக்காந்துக்கிட்டு பெருமூச்சு விட்டுக்கிட்டு இருந்தது. ஒரு வேளை காதல் தோல்வியோன்னு தோணிச்சு? மத்த ரெண்டும் ஜோடியா சுவய்ங்க்னு சுவய்ங்க்னு நீன்திக் கொண்டிருந்தபோது இது ரொம்வே சோகமா இருந்தது.

அடக்கொடுமையே, சந்தோஷமா ஃப்ரெண்ட்ஸோட petcoவில் நீந்திக்கிட்டு இருந்தத பாடா படுத்தி எடுத்தட்டமோன்னு ஒரு கலக்கம் வந்துடுச்சு.

மீன் வளக்கரதுக்கு, எல்லா வித விவரங்களும் இணையத்தில் பெருகிக் கெடக்கு. மனுஷன வளக்கரதுக்குக் கூட அம்புட்டு விஷயம் இருக்கான்னு தெரியலை. சரின்னு, கூகிளாண்டவர் கிட்ட, 'guppy dying'னு தேடினா, பல ஆயிரம் ஹிட்டு தேறிச்சு.

புது வீட்டுக்கு வந்த டென்ஷன் சில மீனால் தாங்க முடியாதாம். நம்ம கப்பி, அநேகமா மரணத்தின் விளிம்பில் இருக்குங்கரது, பல இணையப் பக்கங்களிலிருந்து புரிந்தது. ஒரு சிலரின் ஆலோசனைப் படி, உயிருக்குப் போராடிய கப்பியை, தனியே எடுத்து இன்னொரு குட்டிப் பாத்திரத்தில் விட்டேன். அதிலும், அதே நிலையில் பெருமூச் விட்டப்படி அடியில் தங்கி விட்டது.

இன்னும் சிலர் இந்த மாதிரித் தருணங்களில், மரண வலியில் இருக்கும் மீனை எப்படி கருணைக் கொலை செய்வதுன்னு பக்கம் பக்கமா அறிவுரை தந்திருன்தாங்க. ரெண்டு இன்ச் கூட இல்லாத மீனுக்கு கருணைக் கொலையா? அதுவும் ஆயிரமாயிரம் பக்கங்களில் பலப் பேர் எழுதியிருந்தாங்க..

clove (கிராம்பு) எண்ணை கொஞ்சமா தொட்டியில் விடணுமாம், அப்பாலிக்கா மீன் மயங்கிய பின், vodka சரக்கு கொஞ்சமா ஊத்தணுமாம். வலியில்லாமல் உயிர் பிரிஞ்சிருமாம்.
டாய்லெட்டில் எடுத்துப் போட்டு ஃப்ளஷ் பண்ணவே கூடாதாம். மீனுக்கு ரொம்அ வலிக்குமாம்.
ப்ளாஸ்ட்டிக் பையில் போட்டு ஃப்ரீஸரில் வச்சுடலாம்னு சிலரும், அது கூடவே கூடாதுன்னு இன்னும் சிலரும் வாதாடியிருந்தார்கள்.
இன்னும் சிலர், அருகாமையில் இருக்கும் வெட்டினரி டாக்டர் கிட்ட எடுத்துக்கிட்டுப் போனா, அவரு, மீனின் ஸ்பைனல் கார்டில் ஒரு ஊசியால் குத்தி, உடனடி மரணம் கிட்ட வழி செய்வார்னு சொல்லியிருந்தாங்க.
ப்ராக்டிக்கல்லான ஒரு சிலர், மீனை எடுத்து கல்லால் நசக்னு ஒரு அடி தலைல அடிங்க, சுலபத்தில் முடியும்னு சொல்லியிருந்தாங்க.
ஒரு சில ரொம்ப நல்லவங்க, ஒன்னியும் பண்ணாதீங்க, அப்படியே விடுங்க, மீனுக்கு ப்ராப்தி இருந்தா, அதுக்கு ஒடம்பு சரியாகி துள்ளிக் குதிச்சு நீந்த ஆரம்பிச்சுடும். ப்ராப்தி இல்லீன்னா, அதன் நேரம் வந்ததும் அது தானாய் உயிர் துறந்து சொர்கத்துக்குச் செல்லும்னும் சொல்லியிருந்தாங்க.

இது அத்தனையும், சுண்டு விரல் அளவிலான கப்பி மீனுக்கு என்பதை நினைக்கும்போது மலைப்பா இருந்தது.
நானே கூட, மீன் குழம்பு ஃப்ரை எல்லாம் ரொம்ப விரும்பிச் சாப்பிடுவேன்.
ஒரு தயக்கமும் இல்லாமல், மார்க்கெட்டில் இருந்து கொண்டு வரும் மீனை, கசாப்பு போட்டு மஞ்சள் உப்பெல்லாம் போட்டு கழுவிக் கொடுக்கும் வீரப் ப்ரம்பரையை சேர்தவன். ஆனா, உயிரோட என்னை நம்பி வந்த மீன் இப்படி உயிருக்கு ஊசலாடுவது கொஞ்சம் சங்கடமாத்தான் இருக்கு.

இன்னா பண்ணலாம்?

முதல் நாள் ஜாலியாக இருந்த மூன்று கப்பீஸ் இங்கே: :(